ciśnięte ręką wieczności

suną w zaświaty

kapelusze galaktyk

chciałbym a potem..

zmiłuj się nade mną

ciszą osiadają 

chorały

jak szadź

niebo jak chleb

rozkrawam pierwszą

kromkę

rozlewamy się linią

ukrywamy w sobie

mówię kamień

on 

czuje na zawsze

przelotny ptak

cień

bruk

noc

patrzy na ugodzony mrokiem

dzień

zawieszeni

kołyszą się leciutko

jak na powierzchni wodnej

wonną ziemią 

pachnie wokół

niebo podaje mi dłoń

kocham