w werku Uniwersum

ponawlekani

na tryby

przyczyny i skutku

spieszę do lasu
wysłuchać opinię
kosa

grzbiet horyzontu
powiezie
mój sen

krosna czasu
i my
w wątku chwili

wargi dnia
pocałunek

kamyczek
wiersz otworzył mu
usta

opada z myśli zasłona
wietrzy krew

nie daje mi spać
z dalekiego brzegu
powiew

dojrzała świerkiem myśl
pluska się w
jasnowidzeniu

czekam uzdrowienia
prześwietlam słowa
Światłem