pełnia

sięgam po Księżyc 

jak po jabłko

wonną Ziemią
pachnie wokół

niebo podaje mi dłoń

kocham

jacyś goście

obłoki na stole

pająk nasłuchuje uważnie

zawieszeni kołyszą się samotnie

leciutko

jak na powierzchni wodnej

ptak zaśpiewał

odpadł z gałęzi i umarł

tak własnie umarł

popatrz w moją stronę

odrywam z siebie zielone igiełki

piaszczysta droga

nagie gałęzie

błękitny pocałunek

dokonała się ziemska 

wędrówka

kos w lesie buduje gniazdo

słowo przepraszam

trzymam

w pudełku wysłanym 

aksamitem

po szlaku 

światła i 

cienia

bluszcz mojej duszy