rozlał się po żyłach

zapach

bukowego lasu

biała chusta

czysta

 niepewna

głęboki oddech

jasno

blisko

cierpieć?..

przecież Księżyc

rzuca blask

Słońce

taje chłodna myśl

opuszczam doliny

późna jesień

chmury płaczki

pogubiłeś dziś 

słowa

kamieniu

w kolcu ciernia

czy na dnie duszy

rosną poranki?

dotknąć palcem 

bez trwogi

brzeg nadziei

żyje tak bardzo

ostrożnie

ani liści ani kwiatów